Dit is mijn grens, tot hier en niet verder!
Wanneer heb jij dat voor het laatst gezegd of misschien gedacht?
Toen ik nog niet zoveel wist over mijn ADHD en de ADHD nog niet accepteerde kon ik niet goed aangegeven wat mijn grenzen waren. Ik ging constant over mijn grenzen heen. Ik dacht dat ik net als mijn vrienden en familie alles maar gewoon moest doen, terwijl mijn intuïtie zei dat het genoeg was. Zo ging ik naar feestjes terwijl ik eigenlijk moe was en al te veel prikkels had gehad gedurende de dag en plande ik mijn hele week rammetje vol om maar aan de sociale verplichtingen en het “gewone” leven te voldoen. Een avondje op de bank hangen en niks doen was echt saai en als ik één ding niet was of ben is het saai! Ik wilde ook dat mijn omgeving mij zag als die spring in het veld, die op avontuur gaat en gekke dingen doet. Vaak ging ik daardoor aan mijzelf voorbij.
Na een lange reis op het gebied van persoonlijk leiderschap durf ik eindelijk weer de leiding te nemen over mijn eigen leven. Ik sta meer in verbinding met mijn gevoel en durf keuzes te maken die goed zijn voor mij, keuzes waarbij ik rekening houd met mijn grenzen. Hierdoor zorg ik ervoor dat mijn Jenga toren blijft staan, ik ervaar meer energie en rust.
Voor veel vrouwen met gediagnostiseerde ADHD geldt dat ze een masker opzetten. Ze maskeren hun ADHD en proberen zo “normaal” mogelijk te doen. Ze denken dat ze mee moeten met het “normaal”, of hebben zelf nog niet in de gaten hoeveel energie dit kost. Constant gaan ze over hun grenzen en vergeten waar ze zelf behoefte aan hebben.
Tijdens coachinggesprekken hoor ik ze vaak zeggen: “maar ik moet dit gewoon zelf doen”. Zeker wanneer er kinderen zijn waar zij voor moeten zorgen, ze hebben het gevoel dat ze alles alleen moeten doen en dat het er makkelijk uit moet zien. Een instagram foto die ze voor waarheid aannemen. Terwijl ze eigenlijk alleen maar over hun eigen grenzen gaan.
Ik heb geleerd dat ik het niet alleen hoef te doen. Ik mag hulp vragen, ik mag aangeven dat het teveel is of dat ik moe ben. Sterker nog als ik een hele drukke week heb dan passen wij ons ritme daarop aan, en hetzelfde geldt voor de weken waarin mijn man het heel druk heeft.
Door meer te leren over wie je bent, waar jouw kernwaarden liggen en wat jij belangrijk vindt leer je keuzes te maken die passen bij jouw behoefte. Dit levert energie op. Als je daarnaast vaker incheckt bij je gevoel leer je wanneer jij behoefte hebt aan rust.
Je lijf vertelt je vaak eerder hoe jij je voelt dan dat je hoofd het weet!
Dus even een korte oefening:
- Sluit je ogen.
- Adem diep in.
- En laat los met een zucht.
- Herhaal dit 3x en voel hoe je schouders steeds lager gaan en haal de spanning van je kaken.
- Voel waar de lucht naartoe gaat, probeer naar je buik te ademen als dat lukt!
- En ga eens na, wat voel je nu?
Gewoon even stil staan bij wat er is op dit moment kan je al helpen om jouw grenzen aan te geven. Even inchecken bij jezelf, waar heb jij behoefte aan? Zonder oordeel, gewoon omdat het zo is!